چگونگی ایجاد جلوه های ویژه عکاسی بی وزنی 

این مقاله راهنمایی برای ایجاد جلوه های ویژه عکاسی بی وزنی و افتادن از بلندی است.

این کار به نظر پیچیده می آید ولی ایجاد چنین جلوه هایی بسیار ساده است. با کمی آشنایی با فوت و فن فتوشاپ خواهید توانست به نتیجه مطلوب دست پیدا کنید.

آنچه نیاز دارید:

    سه پایه

    دوربین

    فلاش مستقل (اختیاری)

    صندلی ( برای تکیه کردن به آن چسباندن آن)

    یک نفر به عنوان مدل ( اگر کسی در دسترس نیست می توانید از خودتان به عنوان مدل استفاده کنید. )

مرحله اول

پشت زمینه اولین چیزی است که برای این نوع جلوه عکاسی بسیار حیاتی است. برای این منظور دوربین را روی یک سه پایه قرار دهید و آنرا تنظیم کنید و فلاش خود را در محل مناسب قرار دهید. (اگر آنرا ندارید نگران نباشید می توانید از نور های موجود استفاده کنید.) سپس برای آزمایش میزان نور چند عکس بگیرید.

مرحله دوم

پس از اینکه از شدت نور اطمینان حاصل کردید، زمان آن است که اولین عکس خود را بگیرید.

 عکس اول پشت زمینه بدون صندلی. مطمئن شوید که برای عکس بعدی دوربین هیچ حرکتی ندارد و تنظیمات آن تغییری نکرده است. چون عکس بعدی هم باید همان میزان نور را داشته باشد. و به همین دلیل است که باید از سه پایه استفاده کنید. حال از پشت زمینه عکس بگیرید.

مرحله سوم

اکنون زمان آن است که از صندلی استفاده کنید.

عکس شماره ۲٫ از مدل یا فردی که می خواهید از او عکس بگیرید بخواهید به سمت صندلی کج و متمایل شود. گویی در حال افتادن یا شناوری است. من به تجربه بهترین حالت را زمانی بدست آوردم که فرد با قیافه آرام به سمتی نگاه می کند. گویی منظره ای رویایی را می بیند.

مرحله چهارم

خوب پس از اینکه از کیفیت عکس اول و دوم خود رضایت داشتید می توانید هر دو عکس را در فتوشاپ باز کنید. به خاطر داشته باشید که اگر می خواهید به کمک فتوشاپ تنظیماتی انجام دهید باید آن را برای هر دو عکس به صورت یکسان اعمال کنید تا در تصویر نهایی مغایرتی پیش نیاید.

مرحله پنجم

عکس دوم را روی عکس اول قرار دهید. ساده ترین راه برای انجام اینکار کلیک کردن روی عکس دوم و کشیدن آن بر روی عکس اول است آنقدر که هر دو عکس کاملا بر هم منطبق شوند.

مرحله ششم

حال زمان آن است که از ابزار Pen و Add Vector Mask استفاده کنید. در صورت لزوم اگر به مشکل برخوردید می توانید ماسک را پاک یا Delete کنید.

روی آیکون Add Vector Mask کلیک کنید در پانل لایه ها و به کمک ابزار Pen هر قسمت از صندلی را که می خواهید حذف کنید هایلایت کنید. رنگ سیاه را انتخاب کنید و در قسمت هایلایت شده به کمک رنگ سیاه صندلی را کاملا پاک کنید.

ممکن است برای اصلاح سایه ها در بعصی نواحی به ابزار Clone احتیاج پیدا کنید. یک نکته بسیار مهم در این قسمت این است که Opacity را برای Clone به ۳۰ درصد برسانید تا سایه ها را ملایم تر کنید.

با کمی صبر و حوصله و خلاقیت می توانید تصویری بسازید که جاذبه زمین را به مبارزه می طلبد!

منبع:پارس ناز

اصول عکاسی صنعتی

عکاسی صنعتی به معنیِ ثبت عکس از محصولات و خدماتِ یک شخص یا ارگان میباشد که بدون اغراق یا تغییری در اصلِ سوژه ثبت میشود. از آنجا که معمولا شامل عکاسی از سوژه‌هایی می‌شود که قرار دادن‌شان در کادر دشوار است این سبک چالش برانگیز است. ترکیب بندی و انتخاب زاویه ها در اصول عکاسی صنعتی چیزی نیست که انسان به طور غریزی بر آن مسلط باشد و نیاز به دانش و تجربه دارد. این عکس‌ها معمولا از محصولات، مواد غذایی، تجهیزات، ماشین‌آلات، پرسنل و یا دکوراسیون شرکت گرفته می‌شوند. این عکس‌ها ممکن است به خودی خود خیلی چشم‌نواز نباشند، بنابراین لازم است که نوعی جذابیت بصری به آن اضافه گردد.

خود شما نیز میتوانید با یادگیری اصول اولیه نورپردازی، با استفاده از دو چراغ مطالعه و یک مقوا عکس صنعتی بگیرید. مسلما طبیعی است که در ابتئا کیفیت تصاویر شما را مایوس کند ولی برای شروع خوب است. البته پیشنهاد ما استفاده از سرویس های عکاسی صنعتی رادیان است که بهترین کیفیت را با قیمتی مناسب ارائه میدهد. اما میتوانید برای سرگرمی هم که شده خودتان عکاسی صنعتی را امتحان کنید. حال به توضیح مختصری درباره برخی ملزومات و دانش و اصول عکاسی صنعتی میپردازیم.

اصول نورپردازی عکاسی صنعتی

برای دست‌یابی به بهترین نتایج نورپردازی لازم است درک درستی از نوردهی و چگونگی چینش نورها داشته باشید. بایستی بتوانید میزان نور را با دقت اندازه ‌گیری کنید و از نور موجود در محیط‌ نیز استفاده کنید. این مسئله در اصول عکاسی صنعتی بسیار مهم است، چون گاهی با نور محیطی‌ای مواجه خواهید شد که اکثر اوقات کنتراست متفاوتی ایجاد می‌کند، طوری که از حسگر تصویر دیجیتال یا فیلم تجاوز می‌کند. به طور کل ما توانایی زیادی در کنترل نور محیطی نداریم و بایستی با دانش خود را با آن وفق دهیم.

شروع عکاسی صنعتی

پیش از شروع عکاسی از محیط دیدن کنید و از مدیر یا مسئول محیط عکاسی بخواهید که اجازه‌ی بازدید از آن جا را بدهد تا با سوژه و محیط اطرافش آشنا شوید. درخواست کنید که محصولات و یا ماشین‌آلات تمیز باشند. در صورت لزوم همچنین درخواست کنید که رنگ‌آمیزی یا دیگر تغییرات قبل از روز عکاسی صورت گیرد. وقت شما ارزشمند است و نباید منتظر این قبیل امور بمانید.

این موضوع مفید است که با استفاده از دوربین دیجیتال (مثلا موبایل خود) چند عکس از قبل بیندازید تا نمونه‌ها و پیش‌نمایش‌هایی برای خود داشته باشید. گرفتن تصاویر پیش نمایش از محیط به شما کمک می‌کند تا موارد موردنیاز آماده‌سازی سوژه و/یا محیط را معین کنید. عکاسی دوباره از صحنه‌های صنعتی هزینه‌بر بوده و در تولید محصولات اختلال ایجاد می‌کند، بنابراین بهتر است همان دفعه‌ی اول عکاسی را به درستی انجام دهید. اگر نیاز است اشخاصی در تصویر باشند، از آن‌ها درخواست کنید که موارد ایمنی (استفاده از لباس کار و تجهیزات ایمنی) را رعایت کنند. اگر لباس کاری وجود ندارد (اگر مدیران در تصویر باشند)، از آن‌ها درخواست کنید که کت و شلوار و کلاه ایمنی بپوشند.

تجهیزات عکاسی صنعتی

برای چنین عکس‌هایی سه پایه جزو مهمترین و بی جایگزین ترین تجهیزات عکاسی صنعتی است. اگر سه پایه ندارید، که البته باید داشته باشید، مطمئن شوید که دوربین را جایی قرار می‌دهید که تکان نمیخورد و  دوربین به لرزش نیافتد. این موضوع از این جهت مهم است که اکثر ماشین‌ آلات به صورت خطی صاف کار می‌کنند، بنابراین حتی کم‌ترین کج شدن کادر دوربین می‌تواند باعث غیر طبیعی شدن عکس و ماشین‌ها شود. از طرف دیگر اگر نیاز به استفاده از سرعت شاتر پایین باشد، هیچ کارفرمایی از شما عکس های تار نخواهد پذیرفت.

عکاسی خط تولید و کارخانجات

اگر باید از نمای خارجی ساختمان عکس بگیرید، می‌توانید از نور طبیعی‌ای که بر روی ساختمان یا کارخانه‌ی صنعتی تابیده شده استفاده کنید. بهترین زمان برای عکاسی در این حالت، هنگام غروب است. از غروب و طلوع به عنوان ساعت طلایی یاد میشود چرا که استفاده از نور نرم و مایل وحالت کنتراست بالا اغلب برای تصاویر صنعتی نتایج خوبی را رقم می‌زند.

منبع:radiaan.ir

عکاسی صنعتی

 عکاسی صنعتی به شاخه ای از عکاسی گفته می شود که وظیفه آن به نمایش گذاردن دقیق و کامل و باکیفیت محصول یا Product می باشد ٬ در این شاخه از عکاسی  ،عکاس با استفاده از تجهیزات مناسب و انتخاب نورهای دقیق و کامل تلاش می کند تا حد امکان تصوری با کیفیت و دقیق از کالا ثبت کند که در آن تمامی خصوصیات ظاهری کالا به نمایش گذارده شود. به بیان ساده تر عکاس صنعتی وظیفه اش این است که نمای کاملی را از کالا برداشت کرده و جهت ارائه به مشتری یا کارفرما ارائه کند، در این شاخه همانگونه که بیان شد هدف تنها یک چیز است: نمایش کامل و واضح کالا از زوایای مختلف و زیبا .

در این میان بعضی از عکاسان صنعتی سعی می کنند با طراحی دکورهای ساده منطبق با کاربردهای کالای مورد عکاسی کمی جنبه کاربردی تر به عکس داده و عکس را از آن سادگی آزاردهنده عموم عکسهای صنعتی نجات دهد ُ که بعضا بسیار سودمند واقع می شود و جذابیت بصری عکس را دو چندان می کند و گاه با اکمی اغراق و بی تجربگی دکور بر سوژه غلبه می کند و خود را در عکس بیشتر به رخ می کشد ُ که این امر به تجربه یک عکاس صنعتی بر می گردد که تا چه میزان و چگونه دکور پس زمینه را تهیه و اجرا کند که به جذابیت کالا کمک کند ضمن اینکه خود دکور در حاشیه قرار داشته باشد .

عکاسی به عنوان صنعت یعنی نوعی از عکاسی که انسان و تفکر و اندیشه اش هیچ گونه دخل وتصرفی در آن ندارد یا اگر دارد این اندیشه و تفکر صرفا جهت سامان دادن به عکس بر اساس اسلوب و روش های آزموده شده است و بدین منظور که عکس به جهت تکنیک مشکلی نداشته باشد.نوردهی یا نورپردازی درست باشد کادربندی بر اساس معیارهای شناخته شده صحیح باشد واز این قبیل

what is industrial photography 3 عکاسی صنعتی چیست ؟

دو مثال برای این نوع عکاسی یعنی جایی که عکاسی صرفا صنعت است و حتی چشم انسان هم برای انتخاب لحظه عکاسی دخیل نیست :

1-ماهواره ای که از فضا دقیق ترین تصاویر را به زمین مخابره می کند.در این نوع عکاسی همه چیز طبق فرمول و حساب شده انجام می شود. این جا عکاسی صرفا علم است و صنعت است و البته کاربرد خودش را دارد و بسیار مفید است. یا نوع دیگر آن عکاسی از طریق میکروسکوپ یا تلسکوپ و غیر آن برای مقاصد پژوهشی .

2-جاهای دیگری هم هست که انسان مستقیما در عکاسی دخل و تصرف دارد اما این دخل و تصرف او مانند دخل و تصرف یک صنعتگر در کار صنعتی اش است .مثل دخل و تصرفی که یک تراشکار برای تراشیدن قطعه ای به کار می برد یا کاری که قالیباف پای دار قالی انجام می دهد. در این گونه عکاسی محصولی تولید می شود که مفید است و ارزشمند است و چه بسا زیباست اما یک کار صنعتی انجام شده و عکاس به عنوان یک صنعتگر مطرح است .

بسیاری از عکس هادر شاخه های مختلف عکاسی مثل عکاسی صنعتی تبلیغاتی ،عکاسی خبری ،عکاسی طبیعت ونیز دیگر شاخه ها از این مقوله اند. در این گونه عکاسی عکاس صنعتگری است که می تواند دقیق و زیبا عکاسی کند و بسیاری از ذوق ها این گونه عکس ها را می پسندند و از دیدن آن ها لذت می برند.

برای این گونه عکس ها متخصصان هر رشته تا حدود زیادی می توانند تعاریف یک عکس خوب را بیان کنند.

اما آن جا که عکاسی به عنوان هنر مطرح می شود تعریف دقیق دادن از عکس خوب اگر ناممکن نباشد کار دشواری است.آن جا که عکاسی را همطراز شعر ناب می شناسیم همان قدر که تعریف دادن از شعر مشکل است عکاسی را هم نمی توان توضیح داد.

عکاسی صنعتی

عکس به عنوان یک عنصر اساسی و مهم در طراحی گرافیک به شمار می رود. در محاورات روزمره و مکالمات افراد غیر حرفه ای، از عکاسی حرفه ای تبلیغات به عنوان عکاسی صنعتی نام رده می شود. در واقع منظور تهیه عکس از محصولاتی است که در صنایع تولید می شود یا عکسی که از خطوط تولید صنایع تهیه می شود.

عکاسی ازهرموضوعی که با فعالیت های شرکتی تولیدی یا خدماتی در ارتباط باشد، در حیطه عکاسی صنعتی قرار می گیرد. پس میدان عمل عکاسی صنعتی ، بسیار وسیع است؛ زیرا تنوع محصول و خدماتی که می تواند درکشور سازنده مصرف و یا به دیگر کشورهای جهان صادر شود، نیز مطرح خواهد شد. عکاسی صنعتی در برگیرنده تمام کارهایی است که به تولیدکننده کمک می کند تا محصولاتش را تبلیغ کند و بفروشد. وظیفه عکاسی صنعتی هم این است که موضوع از جلوه و نمای بهتری نسبت به موضوع های مشابه برخوردار باشد. عکاسی صنعتی به طور خلاصه مرکز توجهش صنعت است.

عکاسی صنعتی هدفی را دنبال می کند که میل به برقراری ارتباط است. چه بسا که موثرترین عکسهای صنعتی ، عکسهایی ساده و سرراست بوده اند که از تمهیدات عکاسی ، فنون غیرمتعارف و جلوه های ویژه در آنها خبری نبوده یا بسیار کم از آنها استفاده شده است ؛ اما گفتنی است که در بعضی مواقع ، همان تمهیدات جزیی سبب شده است که آن عکسها یک سر و گردن از دیگر عکسها برجسته تر باشند. عکسهای صنعتی خوب ، آنهایی هستند که می توانند ارتباط برقرار کنند؛ آنهایی که به اصطلاح با بیننده حرف می زنند. همان عکسهایی که توجه ما را جلب می کنند و در رقابت پیروز می شوند. عکاس حرفه ای صنعتی هرگز این عامل کلیدی را از نظر دورنمی دارد.

جذابیت های عکاسی تبلیغاتی

عکاسی تبلیغاتی شاخه بسیار جذابی از عکاسی است به شرط آنکه عکاس بتواند تفکرو سلایق خود را در عکس بگنجاند. اگر با حوضه های دیگر عکاسی مقایسه کنیم می بینیم که تقریبا در هیچ یک از شاخه های عکاسی به اندازه عکاسی تبلیغاتی نظرات سفارش دهنده در کار دخیل نیست. با توجه به این نکته مهم به عقیده من عکاسانی می توانند از کار خود لذت ببرند که عقاید کارفرما را در ذهن خود به دقت آنالیز کنند ، نقاط ضعف و قوت نظرات وی را بررسی نمایند و با توجه به هدف نهایی کار ، بعد از تصمیم گیری صحیح با استفاده از زبان تفاهم آمیز ، تا حد امکان تفکر و سلیقه خود را به وی منتقل کنند و بعد از جلب موافقت وی عکسی بگیرند که ناشی از برآیند تفکرات کارشناسانه و نگاه زیبا شناسانه باشد.

what is industrial photography 1 عکاسی صنعتی چیست ؟

عکاسی صنعتی تبلیغاتی

عکاسی صنعتی تبلیغاتی یکی از خدماتی ترین رشته‌های عکاسی است. در این رشته نه تنها باید حداکثر تسلط به تئوری و تکنیک را داشته باشیم بلکه به بسیاری از وسائل، علاوه بر دوربین احتیاج پیدا خواهیم کرد، از فون‌های رنگی تا میزهای مخصوص کار از وسائل جنبی نورپردازی‌های پیچیده تا سه پایه و پانتوگراف‌های بزرگ و از همه مهمتر استودیوهای عظیم و مملو از وسائل نورپردازی فقط بدرد عکسبرداری‌های صنعتی- تبلیغاتی میخورند.

هر گونه عکسی که در خدمت معرفی، تبلیغ و یا فروش تولیدات یا کالائی باشد، عکاسی صنعتی- تبلیغاتی بحساب میاید. یکایک مواد غذائی‌ها، انواع وسائل زندگی، هر نوع مبلمان و ماشین چه با حضور انسان چه بدون مدل در زمره عکس تبلیغاتی است. خطوط تولید، کارخانه‌های صنعتی و فنی در مراحل و زوایای مختلف عکاسی صنعتی محسوب میشوند. معمولاً این نوع عکاسی یک سفارش دهنده نیز دارد: صاحبان صنایع، ارگانهای دولتی، بخشهای اقتصادی و بازرگانی، روابط عمومی‌ها و سازمانهای تبلیغاتی و در ضمن گرافیست‌ها و طراحان صنعتی- هنری، همه و همه سفارش دهنده و محتاجان و علاقمندان عکاسی صنعتی- تبلیغاتی هستند.

what is industrial photography 2 عکاسی صنعتی چیست ؟

هر چه عکاس تبلیغاتی تجربه و اطلاعات بیشتری درباره‌ی سفارشات حرفه‌ی خود داشته باشد موفق‌تر و صاحب‌نام تر خواهد بود. تسلط و در اختیار داشتن وسائل و فضای مورد لزوم، رمز موفقیت عکاسان صنعتی است.

بطور مثال معرفی تصویری یک یخچال خانگی، از چیدمان مواد درون یخچال، مدل کدبانوی منزل و یک کودک در ضمن فضای واقعی یا ساختگی یک آشپزخانه در حد یک صحنه سینمائی دردسر و اشکال خواهد داشت، مضافاً اینکه نورپردازی این صحنه احتیاج به فلاش یا چراغ‌های متنوع و متعدد خواهد داشت. در ضمن عکاس نه تنها نورها را باید بشناسد بلکه فیلم، دوربین، لنز، سه پایه‌ی مناسب این عکسبرداری را نیز باید در اختیار داشته باشد.در این نوع عکاسی ما موظفیم گویاترین، بی عیب و نقص‌ترین و حرفه‌ای‌ترین عکس در خدمت صنعت و تبلیغات را بیاندازیم. البته هر چه سفارش دهندگان حرفه‌ای‌تر باشند و بتوانند بعضی از مسائل جانبی کار از قبیل چیدمان، زاویه و ژست مدل و سوژه را کمک کنند کار ما آسانتر خواهد شد و میتوانیم تمرکز خود را روی نورپردازی و زیبائی، نور و رنگ صحنه و سوژه نموده و خانه آخر یک عکس یا اسلاید کاملاً حرفه‌ای تحویل بدهیم. تماس با بازار فروش و دنیای تولیدات، شناخت و رعایت نوآوری و خلاقیت در عکاسی تبلیغاتی- صنعتی همانند تسلط به دوربین و کار در استودیو اهمیت دارد.

برای مسلط شدن به عکاسی تبلیغاتی باید تمرینات و درسهای این رشته را در رابطه با ابعاد سوژه‌ی مورد نظر تقسیم بندی کرد. هر دانشجو باید بداند که اگر سوژه‌ی مورد نظر یک فضای شش متری دکور در پس زمینه‌ی خود دارد چه وسائل چه لنز و دوربین و چه نوع چراغهائی لازم است. این یک فکر کودکانه و غیر حرفه‌ای است اگر فکر کنیم میتوان با یک فلاش دستی و دوربین 135 عکس حرفه‌ای انداخت.

what is industrial photography 8 عکاسی صنعتی چیست ؟

اگر قرار باشد اجاق گاز 6 شعله همراه یخچال ساید بای ساید و سایر وسائل برقی در آشپزخانه‌ای وسیع همراه دو مدل زنده مادر و بچه عکاسی شود، نه تنها باید یکایک وسائل مورد نظر کاملاً واضح خوشرنگ و با ابعاد منطقی عکاسی شود بلکه تمام فضای آشپزخانه. قفسه‌ها. میز و صندلی‌ها و مدل‌های زنده نیز بسیار روشن و حرفه‌ای نورپردازی شوند.

حال اگر از تمام فضای عکس فوق فقط یک آب میوه گیری با نمایش مارک آن و همراه دستهای کدبانوی منزل باید عکاسی شود، قوانین و وسائل بکلی عوض خواهد شد. از زاویه دوربین تا لنز آن از چراغ‌های مورد لزوم تا فضای تصویری باید تغییر کند. و باز اگر از تمام فضای عکس اولیه یک لیوان آب پرتقال همراه یک پرتقال نصفه باید عکاسی شود. باز باید همه چیز را بهم ریخت و وسائل و دکور و نورها را در خدمت رنگ آب پرتقال و فرم اشتها آور پرتقال قرار داد. آخر کار اگر قرار باشد فقط از دو سه عدد قاشق و چنگال استیل مارک‌دار و گران قیمت موجود در دکور آشپزخانه فوق عکاسی کرد احتمالاً باید سوژه را به استودیوی عکاسی آورد و در یک حجله‌ی نورانی سفید عکاسی کرد و احتیاجی به آشپزخانه و دکور نداریم.

شانس و موفقیت عکاسان در رشته‌ی تبلیغاتی بیشتر مربوط به نیروی فکری و کمکی است که باعث دلگرمی و نجات آنها خواهد شد. طراحان هنری، مدیران فروش و گرافیست‌ها نیروی نجات بخش عکاس تبلیغاتی هستند. بیشتر مواقع طراحی دکور- چیدمان وسائل و از همه مهمتر زاویه‌ی دید شیئی مورد نظر را آنها انجام خواهند داد و عکاس وظیفه سنگین و حرفه‌ای نورپردازی، انتخاب فیلم و لنز مناسب را بعهده دارد. در دنیای حرفه‌ای عکاسی تبلیغاتی حداقل چهار نفر در خلق یک اثر شرکت دارند.

با توجه و دقت میتوان عکاسی تبلیغاتی را آسانتر سر و سامان داد:

در ضمن، عکاسی تبلیغاتی ممکن است همراه با مدل جاندار( انسان یا حیوان ) باشد در این مواقع نه تنها نمیتوان سوژه‌ی اصلی را که یک سوژه تبلیغاتی است فدای جذاب‌تر شدن مدل زنده کرد بلکه بر عکس مدل زنده باید مانند هر وسیله یا تکنیک دیگر نیز در خدمت سوژه اصلی باشد.

دانش و تمرینات ضروری در عکاسی صنعتی تبلیغاتی

1- یاد گیری و کاربرد نور و موارد مصرف هر کدام (اسپات- مستقیم- نرم)

2- کار با مقوای خاکستری 18٪ و یادگیری محاسبه‌ی حرفه‌ای نورپردازیها شناخت کامل کنتراست و هارمونی نور در رابطه با سوژه‌های تبلیغاتی.

3- شناخت کامل دوربین بزرگ و لنزهای آن در رابطه با نوع سوژه.

4- دانش شناخت فیلم‌های موجود- رنگ- کنتراست و ظهور آنها.

5- دقت و توجه کامل، به خواسته و سلیقه‌ی سفارش دهنده و نوع و محل مصرف عکس شما.

6- نوآوری و عدم کپی برداری از نمونه‌های مشابه با مطالعه‌ی کارهای بقیه عکاسان.

7- تمرین و سعی در گروهی کار کردن با طراحان و گرافیست‌های حرفه‌ای صنعتی- تبلیغاتی.

منبع:آسمونی

مخترع دوربین عکاسی

“عکاسی” در سال 1829 میلادی، توسط یک مخترع فرانسوی به نام “داگر” اختراع شد.

اگر برای شما هم جالبه که درباره مخترع دوربین عکاسی اطلاعات داشته باشید  و بدونید که چه کسی دوربین عکاسی را اختراع کرد پیشنهاد می کنیم که  این مقاله  دوربین شاپ را تا اخر مطالعه کنید.نظریه های مختلفی در ارتباط با دوربین عکاسی و اینکه چه کسی برای اولین بار آن را ساخت وجود دارد حتی برخی در این اینکه ایده اولیه عکاسی از کجا آمد باهم در اختلاف هستند.اگر از کسانی باشید که با پیش اومدن هر سوالی بدون وقفه به سراغ ویکی پدیا میروید تا نظر افراد مختلف و اکثریت رو بدونید باید بهتون بگیم که به گفته ویکی پدیا عکاسی توسط یک فرد کشف و تکمیل نشده‌، بلکه نتیجهٔ تلاش بسیاری از افراد در زمینه‌های مختلف و اکتشافات و نوآوری‌های آنان در طول زمان است. که البته تا حدودی این مطلب درست است.

چون تقریبا تمام وسایل روز دنیا با الهام از دانش ها و فناوری ها و تکنولوژی های گوناگون تهیه شده اند.

انسان ها از ابتدای بشریت تاکنون قصد داشتند تصاویر خود را به جهانیان نشان دهند فرقی نمی کند که این به جا گذاشتن اثر از خود نقاشی به روی دیوار و یا حک کردن آن روی تخته سنگ و صخره باشد یا گرفتن یک عکس به راحتی با دوربین های جدید و بدون آینه کانن و نیکون.

عده ای معتقدند که دوربین در زمان میلاد مسیح طراحی شده است.البته  این یک نتیجه گیری اولیه است که هنرمندان زمان حضرت مسیح به آن معتقد بودند. به طور کلی حدود 6 سال و  از قرن یازدهم تا شانزدهم ، وسایلی وجود داشت به نام ” کامرا ابسکیورا ”  که از پیشرفت اختراع دوربین عکاسی حکایت می کنند .

در زمان حضرت مسیح تصویر کم رنگ بر روی دیوار مخالف از یک سوراخ کوچک در قسمتی که نور خورشید به داخل ساختمان راه پیدا می کرده است. آنها از این سیستم به عنوان یک لنز که می توانست تصویر را اگرچه وارونه با عبور از هر سوراخی بر روی سطح مقابل به صورت کاملاً روشن، با همه جزئیات منعکس نماید، استفاده می کرده اند. بعدها آنها از رنگ های روغنی برای رنگ کردن تصویر بهره گرفتند. همچنین آنها با ترکیب رنگ های روغنی و نقاشی هرچه دقیقتر تصویر منعکس شده با جسم واقعی که در حال مشاهده آن بودند، اقدام کردند.

اولین دوربین عکاسی که به اندازه کافی برای عکاسی کاربردی کوچک و قابل حمل بود در سال 1685 توسط جان استروگنوف (John Strognofe) ساخته شد.

مخترع دوربین عکاسی چه کسی بود؟

امروزه دوربین های عکاسی با همان نحوه عملکرد بدون استفاده از رنگ های روغنی کار می کنند. فیلم های عکاسی (ترکیب شیمیایی رنگ و نمک های هالید نقره ای) جایگزین رنگ های روغنی شده اند. دوربین های دیجیتالی از دیودهای فوق العاده کوچک (سنسورهای حساس به نور) که عکس را بر روی تکه های سیلیکونی (تراشه) منعکس می کنند، استفاده و دامنه وسیعی از رنگ ها را به زبان ماشین و باینری تبدیل می کند.

پیشنهاد میکنیم مقاله تاریخچه عکاسی را نیز مطالعه کنید.

در اینجا به بیان اطلاعات بیشتری در رابطه با تاریخچه اختراع دوربین های عکاسی و پیچیدگی های آنها می پردازیم:

– در اواسط قرون چهارم و پنجم قبل از میلاد مسیح فلاسفه یونان و چین در رابطه با علم روشنایی و اصول پایه ای دوربین های عکاسی شرح داده اند.

– در سال 1021 ابن هیثم (1039-965) پدرعلم اپتیک مدرن و نویسنده کتاب اپتیک، برای اولین بار شرحی دقیق و کامل و آنالیزی صحیح از ناگفته های نحوه عملکرد دوربین های عکاسی و شکست نور ارائه داد.

– اسحاق نیوتن در سال های (1666-1664) کشف کرد که نور سفید ترکیبی از رنگ های مختلف است.

– در سال 1727 یوهان هاینریش شولز کشف کرد که نیترات نقره بر اثر قرار گرفتن در نور آفتاب تیره می شود.

– در سال 1794 رابرت بارکر پیشرو در خانه سینما اولین دوربین پاناروما را اختراع کرد.

– در سال 1814 جوزف نیسه فور نیپس به اولین تصویر با دوربین عکاسی دست یافت، اگرچه این تصویر برای چاپ شدن نیاز به 8 ساعت در معرض نور قرار گرفتن داشت.

– در سال 1837 لویی داگ مانده داگر کسی که اولین تصویر داگرتایپ را کشف کرد ، این عکس برای چاپ شدن نیاز به 30 دقیقه در معرض نور قرارگرفتن داشت.

– در سال 1840 اولین ثبت در زمینه رشته عکاسی به نام الکساندر ولکات صادر شد.

– در سال 1843 اولین تبلیغ توسط عکس در فیلادلفیا ساخته شد.

– در سال 1851 فردریک اسکات آرچر فرآیند کلودیون را اختراع کرد که برای ظاهرشدن نیاز به 2 تا 3 ثانیه در معرض نور قرار گرفتن را داشت.

– در سال 1859 اختراع دوربین پانارومیک.

– در سال 1861 الیور وندل اسکوپ اولین استریواسکوپ را اختراع کرد.

– در سال 1865 عکاسان و عکس ها تحت حمایت قانون کپی رایت قرار گرفتند.

– در سال 1871 ریچارد لیچ صفحه ژلاتین خشک و فرآیند بشقاب نقره را اختراع کرد.

– در سال 1880 اولین کارخانه بشقاب خشک به نام استیمن تاسیس شد.

– در سال 1884 جرج ایستمن فیلم های عکاسی کاغذی را اختراع کرد.

– در سال 1888 جرج ایستمن حق انصاری رول فیلم عکاسی را به نام کداک به ثبت رساند.

– در سال 1898 کشیش هانیبال گودوین حق انحصاری فیلم عکاسی سلولوییدی را به نام خود ثبت کرد.

– در سال 1900 عرضه انبوه دوربین عکاسی به بازار براونینگ.

– در سال 1913 ساخت اولین دوربین عکاسی با لنز 35 میلیمتری.

– در سال 1927 اختراع فلاش لامپ دار مدرن توسط شرکت جنرال الکتریک.

– در سال 1935 شرکت کداک محصول جدید خود را بانام کداک کروم (kodachrome) که اولین فیلم رنگی جهان بود را وارد بازار کرد.

– در سال 1941 شرکت کداک فیلم های نگاتیو خود را معرفی کرد.

– درسال 1942 چستر کارلسون دوربین عکاسی الکتریکی(زیروگرافی)را اختراع کرد.

– در سال 1948 دکتور ادوین لند اولین دوربین سریع آنالوگ را معرفی کرد.

– در سال 1954 شرکت کداک فیلم دوربین عکاسی سرعت بالای خود را با نام tri-x معرفی کرد.

– در سال 1960 شرکت EG&G اولین دوربین زیر آب را به سفارش نیروی دریایی آمریکا ساخت.

– در سال 1963 شرکت پولاروید فیلم رنگی دوربین های آنالوگ سریع را معرفی کرد.

– در 1968 اولین تصویر کره زمین از کره ماه گرفته شد.

– در سال 1973 پولاروید عکاسی یک مرحله ای سریع را با دوربین SX-70 به جهانیان معرفی کرد.

– در سال 1977 جورج ایستمن و ادوین لند ( George Eastman and Edwin Land ) به سالن ملی مخترعین مشاهیر وارد شدند.

– در سال 1978 شرکت کونیکا اولین دوربین با فوکوس اتوماتیک را به بازار عرضه کرد.

– در سال 1980 شرکت سونی اولین دوربین فیلمبرداری را جهت استفاده عموم مردم به بازار عرضه کرد.

– در سال 1984 شرکت سونی اولین دوربین عکاسی الکترونیکی را به بازار عرضه کرد.

– در سال 1985 پیکسار اولین پردازنده عکسبرداری دیجیتالی را به بازار معرفی کرد.

– در سال 1990 استیمن کداک یک سی دی عکس به عنوان یک ذخیره کننده دیجیتالی عکس به جهانیان عرضه داشت.

منبع:dorbin.shop

 تاریخچه عکاسی

این هنر در اکثر زبان های جهان فتوگرافی خوانده می شود که ترکیبی از دو کلمهٔ یونانی فتو به معنی نور و گرافی به معنی ثبت یا نگارش است. بنابراین، فتوگرافی به معنای نقش کردن با نور است. عکاسی دارای سه جنبهٔ علمی، صنعتی و هنری است؛ به عنوان یک پدیدهٔ علمی متولد شد، به شکل یک صنعت گسترش یافت و به عنوان هنر تثبیت شد. عکاسی توسط یک فرد کشف و تکمیل نشده است، بلکه نتیجهٔ تلاش بسیاری از افراد در زمینه های مختلف و اکتشافات و نوآوری های آنان در طول تاریخ است.هنر عکاسی

تاریخچه هنر عکاسی

اولین دوربین های عکاسی

اولین تصویر لیتوگرافی نوری در سال 1822 میلادی توسط مخترع فرانسوی، ژوزف نیسه فور نیپس تولید شد و پس از آن توانست عکسی دائمی از طبیعت به نام اصطبل و کبوترخانه را خلق کند. او با همکاری لوئی داگر، آزمایش هایی را بر ترکیبات نقره براساس یافته های یوهان هاینریش شولتز انجام دادند و داگر در سال 1837 توانست روش داگرئوتایپ را اختراع کند.

تاریخچه هنر عکاسی

دوربین های عکاسی قدیمی

تئوری عکس رنگی سه رنگ، توسط جیمز کلرک ماکسول در سال 1855 پیشنهاد شده بود. جورج ایستمن در سال 1884 میلادی فیلم رول را که فیلمی از جنس پلاستیک آغشته به امولسیون ژلاتینی است را ابداع کرد.  ادوین لند نوعی دوربین آنالوگ ظهور فیلم فوری موسوم به دوربین پولاروید را اختراع کرد که بلافاصله پس از عکسبرداری، نسخهٔ چاپ شدهٔ عکس را پرینت می کردند.

تاریخچه هنر عکاسی

 اولین دوربین های عکاسی

نخستین دستگاه های عکاسی به روش داگرئوتایپ، به درخواست محمد شاه قاجار از کشورهای روسیه و انگلیس به دربارِ ایران وارد شد و در اواسط دسامبر سال 1842 میلادی (پایان آذر سال 1221 خورشیدی) نخستین عکسبرداری در ایران انجام گرفت.

عکاسی آنالوگ

هر چند از اول، عکاسی بر پایه آنالوگ بنا شده بود، ولی این صفت، بعد از ظهور عکاسی دیجیتال و بخاطر ایجاد وجه تمایز به این نوع عکاسی اضافه گردید. از شیشه های خیس کلودیونی، شیشه خشکی که انگلیسی ها آن را ابداع کردند و بالاخره فیلم ژلاتینی که بوسیله ریچارد مادوکس وارد دنیای عکاسی شدند، همه و همه جزو تلاش های بشر برای ثبت تصویر بوده است.

تاریخچه هنر عکاسی

 دوربین های عکاسی دیجیتال

عکاسی دیجیتال

عکاسی دیجیتال به فرآیند ثبت تصاویر به وسیلهٔ دریافت و ثبت نور برروی سطح حساس به نور سنسور الکترونیکی گفته می شود. الگوهای نوری بازتابیده شده یا ساطع شده از اشیاء بر روی سطح حساس به نور سنسور تأثیر می گذارد و باعث ثبت تصاویر می گردد. آسانی نسبی استفاده، سرعت بالای بازدید، انتقال و چاپ و نیز در بسیاری از موارد، کیفیت برتر، تعدادی از ویژگی های متمایزکنندهٔ عکاسی دیجیتال هستند.

تاریخچه هنر عکاسی

دوربین های عکاسی دیجیتال

انواع عکاسی

عکاسی معماری: شاخه ای از عکاسی است که در آن از آثار معماری و ساختمان ها عکسبرداری می شود.

در عکاسی معماری، دو فاکتور زاویه دید و نوع لنز مهم اند، زیرا معمولاً آثار معماری بزرگ هستند و عکاس هم نمی تواند به اندازهٔ کافی از آن ها فاصله بگیرد.

عکاسی اجسام بی جان: شاخه ای از هنر عکاسی است که به ثبت تصویر از اشیاء بی جان و معمولاً غیر متحرک و اشیا محیط پیرامون می پردازد. عکاسی از اجسام بی جان در حقیقت جزو سبک های مشکل عکاسی محسوب می شود، عکاسان این سبک باید توانایی نورسنجی دقیق را داشته و از ذوق ترکیب بندی بالایی برخوردار باشند. هدف اصلی در عکاسی طبیعت بی جان، بیان ایده و مفهومی خاص، به ساده ترین و روشن ترین شکل ممکن است.

عکاسی نجومی : شاخه ای از عکاسی است که به وسیلهٔ تلسکوپ و با روش های مختلف از ستارهها و سیارات عکسبرداری می کند. زمان نوردهی این عکس ها معمولاً از چند دقیقه تا چند ساعت، متفاوت است.

عکاسی ورزشی :  شاخه ای از عکاسی است که در آن از صحنه های ورزشی و ورزشکاران عکسبرداری می شود. داشتن لنزهای قدرتمندی همچون تله و زوم لازم است. همچنین دوربین هم باید قابلیت استفادهٔ پیاپی شاتر را داشته باشد.

تاریخچه هنر عکاسی

 انواع سبک های عکاسی 

عکاسی پرتره : شاخه ای از عکاسی است که در آن از چهرهٔ انسان عکسبرداری می شود.  پرتره تنها یک عکس ساده نیست، بلکه نمایانگر افکار، اخلاق و خصوصیات فردی سوژه است.

عکاسی از طبیعت :  شاخه ای از عکاسی گفته می شود که گیاهان، جانوران، کوه ها یا صخره ها به نحوی ثبت شده باشند که در آن هیچ گونه اثر مستقیم یا غیر مستقیمی از حضور انسان دیده نشود، گیاهان پرورش داده شده از سوی انسان، راه ها، حیوانات اهلی یا حیوانات وحشی خارج از محیط زیست اصلی خود، هیچ یک در عکس طبیعت نباید حضور داشته باشند.

عکاسی حیات وحش : شاخه ای از عکاسی است که در آن از حیوانات و جانوران عکسبرداری می شود.عکاسان حیات وحش، از لنز تله استفاده می کنند بنابراین عکاسان حیات وحش احتیاج به سه پایه دارند.

عکاسی از مناظر : به عکاسی از جهان پیرامون می پردازد، حضور انسان یا عناصر انسانی، در این سبک محدودیتی ندارد. برای عکاسی از چشم اندازها، عکاسان معمولاً از لنز واید، سه پایه و بسته ترین دیافراگم (11 تا 22) برای بدست آوردن بیشترین عمق میدان استفاده می کنند.

عکاسی خبری : عکاسی خبری یا فتوژورنالیسم به عکس هایی گفته می شود که پبام و هدف اصلی آنها خبر رسانی است.

عکاسی شب :  به عکاسی در فضای آزاد در ساعات شب گفته می شود. در عکاسی شب، معمولاً از دیافراگم های بسته و زمان های نوردهی طولانی استفاده می کنند.

عکاسی ماکرو :شاخه ای از عکاسی است که از نمای نزدیک و بطور معمول از سوژه های کوچک عکسبرداری می کند. 

عکاسی صنعتی: یکی از شاخه های عکاسی می باشد که به سفارش یک سازمان صنعتی صورت می پذیرد و به ثبت فرایندهای تولید ، محصولات ، سازمان کار ، کارکنان و یا تجهیزات سازمانی می پردازد.

منبع:ویکی پدیا

cameraaa - عکاسی چیست ؟

عکاسی چیست ؟ : در اصطلاح عامه، شغل عکاس را عکاسی گویند.

ازنظر لغوی عکاسی مترادف با روش عکس‌برداری است.

این لغت ترجمه ای است برای واژه فتوگرافی ( photography ) که از ترکیب دو کلمه فتو و گرافی تشکیل شده است.

فتو همان نور است و ثبت و نگارش را گرافی گویند.

به تعبیری فتوگرافی یا عکاسی، ثبت نور و ایجاد تصویر می باشد.

آنچه مهم است نقش نور در ایجاد تصویر است که اساس کار عکاسی را بر عهده دارد.

برای ایجاد تصویر باید نور را بر روی فیلم عکاسی و یا گیرنده تصویر الکترونیکی ثبت کرد این تصویر باید به طریقه‌ای ظهور یافته و یا به نوعی ثابت شود.

دوربین عکاسی :

برای ثبت نور لاجرم نیازمند به استفاده از وسیله ای است که آن را دوربین عکاسی نامند.

نورهای بازتابیده شده از سطح اشیا بر روی نگاتیو یا گیرنده تصویر تأثیر گذاشته و سطح حساس به نور واکنش نشان داده و تصویر ثبت می شود.

عکاسی علم است یا هنر؟

عکاسی به مثابه علم

شاید بتوان عکاسی را در سه حیطه علمی، صنعتی و هنری بررسی کرد.

در ابتدا عکاسی با استفاده از اصول علمی به وجود آمد.

درواقع عکاسی کشف و یا اختراع یک شخص نیست.

تاریخچه عکاسی در جهان نشان دهنده اینست که عکاسی با توجه به تلاش های نوآورانه افراد مستعد در طول زمان تکمیل شده است.

اکتشافات نوری،

تحقیقات در زمینه کاغذهای حساس به نور و موارد بسیاری است که نتیجه تحقیقات و آزمایش های علمی نخبگان عکاسی است.

این علم در صنعت گسترش یافت و توسعه ای فراگیر پیدا کرد.

اساس کاردوربین عکاسی از جعبه تاریک آغاز شد که مربوط به دورانی بسیار قدیمی تر از اختراع اولین دوربین عکاسی می شود.

اولین عکاسی :

اولین تصویر عکاسی شده از لیتوگرافی در سال ۱۸۲۲ میلادی توسط ژوزف نیسه فور ثبت شد.

این مخترع فرانسوی توانست تصویری دائمی را به ثبت برساند که شروعی برای رشد روز افزون عکاسی شد.

لازم به ذکر است تصویر ثبت شده وی از طبیعت عکاسی شده و مربوط به اصطبل و کبوترخانه می باشد.

first photo - عکاسی چیست ؟

art photography - عکاسی چیست ؟

عکاسی به مثابه هنر

عکاسی هنری است که با توجه به ذوق فردی که آن را عکاس می نامیم شکوفا می شود.

در عصر حاضر، ثبت تصاویر بر روی کاغذ حساس به ثبت لحظات ناب بر روی گیرنده های تصویر تبدیل شده است.

در این میان تفاوت عکس خوب و عکس بد در اصولی است که هنرمند عکاس برای خلق تصاویر هنری به کار می گیرد.

هنر عکاسی

هر چند وجود قریحه ذاتی در هنر می تواند منجر به خلق آثاری بدیع شود ولی بدون شک

در عکاسی که علمی است آمیخته به هنر، می توان با آموزش صحیح تصاویری فوق العاده ثبت کرد.

آموزش عکاسی

چنانچه اصول عکاسی به صورت آکادمیک تدریس شود می تواند با علاقه هنرجو ترکیب شده و جلوه ای بدون نقص را نمایان کند.

از این رو با توجه به علاقه ای که در بین اقشار جوان و مستعد وجود دارد تصویرگران پویا اندیش ، سالهاست اقدام به برگزاری کلاس های آموزش عکاسی برای سنین مختلف نموده است.

این کلاس ها با توجه به تکنیک های فنی، توسط اساتید با تجربه و متخصص تدریس می شوند.

برای آگاهی از زمان برگزاری کلاس ها می توانید با ما تماس بگیرید.

انواع عکاسی : 

عکاسی هنر ثبت لحظات است.

لحظه هایی که شاید تکرار ناپذیر باشند توسط عکاس ثبت شده و به تاریخ می پیوندند.

عکاسی به شیوه های گوناگونی اجرا می شود و عکاس در زمینه های مختلفی فعالیت می کند ، از جمله :

عکاسی پرتره

عکاسی از طبیعت

عکاسی ورزشی

عکاسی خبری

عکاس علمی

عکاسی هنری

برخی از زمینه های رایج تر عکاسی می باشند که هر کدام مزایا و مشکلات خاصی رادارد.

کارعکاس علمی، ثبت داده های علمی است و این مستلزم داشتن آگاهی نسبی در

زمینه های متفاوتی است که می تواند مهندسی ، پزشکی و علوم محض را شامل شود.

عکاسی خبری

عکاس خبری باید توانایی تهیه عکس هایی منحصر به قرد را در اماکن عمومی داشته باشد.

برای گرفتن یک تصویر خبری، هرگز نمی توان سوژه عکاسی را از قبل آماده کرد.

عکاس خبری باید دیدی متفاوت داشته باشد و جزئی ترین اتفاقات را نیز از دست ندهد.

عکاسی پرتره :

عکاسی از چهره  که در اصطلاح عکاسی از پرتره نام دارد، کاری است که با استفاده از اصول فنی و مهارت های بصری یک عکاس همراه است.

توانایی ارتباط برقرار کردن با افراد در عکاسی از چهره امری ضروری است که منجر به خلق تصاویری زیبا خواهد شد.

عکاس چه کسی است؟

یک عکاس موفق باید آموزش دیده باشد و تکنیک های عکاسی را فرا بگیرد.

علاوه بر آن عکاسی نیاز به خلاقیت و ذوقی هنری دارد.

داشتن دید باز و توجه به مواردی که دیگران به آن توجهی ندارند از یک موضوع، تصویری حیرت برانگیز را خلق می کند.

برای گرفتن تصاویری جذاب باید وقت گذاشت و انتظار کشید.

کم نیستند عکاسانی که در شرایط بد آب و هوایی و یا مناطق خطرناک حضور پیدا می کنند و روزها و ساعت ها منتظر یک لحظه ناب می مانند.

عکاسی همه ذوق است و عشق، پیشرفته ترین دوربین ها بدون عکاس علاقه مند قادر به ثبت هیچ تصویری نیست.

photographer 1 - عکاسی چیست ؟

photographer 3 - عکاسی چیست ؟

photographer 2 - عکاسی چیست ؟

photograaphy 1 - عکاسی چیست ؟

۵ کاری که باعث موفقیت در عکاسی برای عکاسان می شود .

به نظر می رسد که عکاسان حرفه ای، با عکس های زیبایشان ، همیشه می درخشند .

اما واقعیت این است که همه عکاسان درمعرض خطر یا ریسک قرار دارند.

خلق و خوی، تمایلات و احساس غم و اندوه، مربوط به شخصیت و خود ما است.

اما شغل ما نیز ممکن است باعث شود که در حالات روحی بد یا خوب قرار بگیریم.

ما به عنوان یک عکاس، با خطراتی ناشی از احساسات و شغل خود روبه رو هستیم.

در اینجا پنج ریسک که معمولا هر عکاس با آنها باید مواجه شود را به همراه راهکار ذکر می کنیم.

۱٫ خودتان را در موقعیت های سخت عکاسی قرار دهید

همه ما می توانیم امکاناتی را فراهم نماییم که کارمان را راحت انجام دهیم.

مثلا پروژکتور و سه پایه را در جای ثابتی قرار دهیم، همچنین از یک دیوار یا پس زمینه ثابت استفاده کنیم و بارها و بارها در مقابل آن عکس بگیریم.

این شیوه، خیلی راحت و قابل پیش بینی است.

اما اگر خودتان را در موقعیت های سخت قرار ندهید، پس چگونه می توانید رشد یا پیشرفت کنید؟

سریع ترین راه برای رشد در عکاسی، تجربه موقعیت های سخت و دشوار است.

photograaphy 5 - عکاسی چیست ؟

photograaphy 4 - عکاسی چیست ؟

۲٫ موقعیت های جدید عکاسی را امتحان کنید

بزرگترین چالش برای یک هنرمند، رکود است.

رکود یعنی یک هنرمند جستجوگری و پویایی خود را از دست بدهد .

همه ما در بعضی اوقات احساس ناامیدی و رکود داشته ایم،

اما ما به عنوان یک عکاس فعال،

باید به طور مداوم از کشش و تمایلات بازار مطلع باشیم و طبق آنها عمل نماییم.

چیزی که در ۵ یا ۱۰ سال پیش، در بازار کار عکاسی خوب به نظر می آمد، امروز خوب نیست.

برای حفظ رقابت و مهم تر از همه، برای الهام گرفتن از تمایلات جدید بازار ، باید به طور مداوم به دنبال تجربه کردن چیزهای جدید باشیم.

احتمالا الان دارید فکر می کنید که این یعنی چه؟

بیایید اینگونه درباره اش فکر کنید.

سبک عکاسی شما چیست؟

آیا شما معمولا در نور طبیعی، عکاسی می کنید؟

عالیه .

اما الان بیرون بروید و با فلاش جدا از دوربین،

عکاسی کنید.

از پرواز می ترسید ؟

بیایید عکاسی هوایی را امتحان کنید.

آیا عکاس عروسی و مراسم هستید؟

بیایید عکاسی پرتره را امتحان کنید.

آیا عکاسی هستید که فقط داخل یک فضا عکاسی می کند ؟

منبعد فضاهای خارجی و طبیعت را امتحان کنید .

این مسیر موفقیت در عکاسی است و همه ما باید آن را طی کنیم.

۳٫ رها شدن در عکاسی

از هر چیزی رها شوید.

عکاسان تمایل به کنترل کردن زیاد دارند (نوعی وسواس که می خواهند همه چیز را به شدت کنترل نمایند).

نکته جالب در مورد همه این است که هیچ کس،

تفاوت را مد نظر قرار نمی دهد.

بله، همه ما کمی وسواس فکری داریم،

اما این وسواس در موقعیتی می تواند مثبت و در جایی دیگر، منفی و باعث شکست باشد.

ممکن است رها شدن، نوعی ریسک به نظر برسد اما ریسکِ داشتن وسواس فکری، از آن بیشتر است.

به منظور رشد و پیشرفت شغلمان، باید انجام برخی از کارهایی که در کسب و کارمان با آن مواجه هستیم را کنار بگذاریم.

اگر می خواهید رشد کنید،

ابتدا باید کشف نمایید که از چه چیزی باید رها شوید.

photograaphy 6 - عکاسی چیست ؟

photograaphy 2 - عکاسی چیست ؟

۴٫ به دنبال یک مربی یا استاد عکاسی باشید

کارآفرین بودن، کار آسانی نیست. همه ما به یک مربی ، استاد یا منتور (تسهیلگر) نیاز داریم.

کسی که در تصمیم گیری های بزرگ، به ما کمک می کند.

کسی که به ما کمک می کند تا از موانع عبور کنیم.

ما در تصویرگران پویا اندیش تلاش نموده ایم تا با بهره گیری از اساتید برجسته در کلاس های جامع عکاسی در این راه به شما کمک کنیم .

کمک و راهنمایی گرفتن از یک متخصص در زمینه عکاسی منظره، معمولا به عنوان

نشانه ای از شکست یا ضعف دیده شود،

اما حقیقت این است که نشانه دانایی و زرنگی صاحب کسب و کار است.

مثلا در شرکت هایی که دارای هیئت امنا هستند، دانش جمعی آنها به شکل گیری چشم انداز و مسیر حرکت شرکت کمک می کند.

هیئت مدیره شما شامل چه کسانی است؟

این افراد برای شما هزینه آور هستند اما حضورشان در هیئت مدیره خوب و مفید است.

بنابراین باید خوب فکر کنید که از چه کسی می خواهید زمان، انرژی و دانش خود را در کسب و کارشما سرمایه گذاری کند.

۵٫ جاویژه بازارتان را گسترش دهید

جاویژه یا نیچ (niche) بخش حاشیه ای کوچکی از بازار است که بر روی یک نیاز ویژه یا یک کالای ویژه متمرکز شده است.

ما معمولا به دنبال شیوه های آسان برای عکاسی هستیم اما اگر می خواهید کسب و کارتان رشد کند، باید جاویژه بازارتان را گسترش دهید.

هنگامی که این کار را انجام می دهید، خواهید دید که چقدر ایجاد کسب و کار جدید، ساده تر است.

پیشکسوتان معتقدند که عکاسان یا متخصص هستند و یا عمومی به معنای کسی که

به جای تخصص در یک رشته در چند زمینه معلومات کلی دارد.

اما ما می گوییم عکاس باید یک «عکاس عمومی و متخصص»، باشد.

سخن پایانی در عکاسی

به عنوان مثال شخصی به عکاسی پرتره بزرگ و عروسی می پردازد (عکاسی تخصصی).

اما با این حال، از هر چیزی که در مقابل دوربینش قرار می گیرد نیز عکس می گیرد (عکاسی عمومی).

مشتریان این عکاس این را می دانند و برای انواع عکاسی نزد او می روند.

گسترش جاویژه بازارتان می تواند به معنای امتحان کردن چیزی جدید باشد، مانند عکاسی هوایی (هواپیمای بدون سرنشین).

فعالیت در یک حوزه انحصاری، با ریسک زیادی همراه است .

با این حال، این تازه ابتدای کار است و به منظور موفقیت شدن، باید به دنبال محاسبه

ریسک رشد کسب و کار و دستیابی به پتانسیل کامل خود باشید.

لیستی از خطرات شناسایی شده برای خود و کسب و کارتان تهیه کنید.

بزرگترین خطر برای کسب و کارتان، ترس از ناشناخته ها است ، پس در کار خود شجاع و ریسک پذیر باشید .

منبع:pouyaandish.com

انواع روش های نور پردازی در عکاسی پرتره

 برای تهیه ، ترجمه و ویرایش مقالات زحمت فراوان کشیده شده است.استفاده از این مقاله ( و مقالات دیگر سایت ) حتی با ذکر نام منبع،  ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد.  . برای کسب  اجازه کتبی و همکاری در این زمینه با ما تماسبگیرید.

قبل از خواندن این مقاله بهتر است مقاله ی 5 روش نور پردازی در عکاسی پرتره را مطالعه بفرمایید.

در این مقاله مثال ها و عکس ها  با منبع نور طبیعی ( خورشید و پنجره ) ارائه شده است.

6 روش نور پردازی در عکاسی پرتره کلاسیک

در عکاسی پرتره کلاسیک چندین نکته وجود دارد که برای گرفتن یک پرتره خوب لازم است آنها را کنترل و رعایت کنید مانند : نسبت نور پردازی ، الگوی نور پردازی ، نمای چهره و زاویه نما . من پیشنهاد می کنم که با این مطالب کاملا آشنا شوید و سپس اگر خواستید قوانین را بشکنید. در این مقاله ما نگاهی به الگو های نورپردازی خواهیم انداخت.

الگوی نورپردازی که توضیح می دهم بازی با مقدار نور و سایه ی روی صورت می باشد تا به شکل های متفاوتی دستیابی پیدا کنیم. به زبان ساده ، سایه ی روی چهره ی سوژه چه شکلی دارد. به این صورت است که چهار حالت پرتره وجود دارد:

1- Split lighting نور پردازی یک طرفه

2- Loop lighting نور پردازی حلقه ای

3- Rembrandt lighing نور پردازی رامبرند

4- Butterfly lighting نور پردازی پروانه ای

همچنین نورپردازی گسترده و نورپردازی کوچک هم وجود دارند که بیشتر یک سبک هستند نه یک الگوی نورپردازی، که می توانند در الگو های بالا بکار روند. بیایید بطور جداگانه این الگوهای نورپردازی را بررسی کنیم

1- Split lighting – نور پردازی یک طرفه

نور پردازی یک طرفه - Split Lighint

نور پردازی یک طرفه دقیقا همان چیزی است که از نامش پیداست. این نور پردازی چهره را دقیقا به دو نیمه تقسیم می کند که یک طرف آن در نور و طرف دیگر در سایه است. اغلب برای ایجاد تصاویر دارماتیک مانند ثبت پرتره از موسیقیدان ها و هنرمندان مناسب است. نور پردازی split ( یک طرفه ) منجر به حالت مردانه بیشتری در سوژه شده و بیشتر برای مردان مناسب تر یا قابل اجرا تر است. با این حال در نظر داشته باشید که قوانین سفت و سختی هم وجود ندارد ، به همین خاطر به شما پیشنهاد می کنم از اطلاعاتی که در این مقاله به شما ارائه می دهم به عنوان نقطه شروع و راهنما استفاده کنید تا زمانی که حسابی به آن مسلط شوید و هر جا که اطمینان کافی ندارید می توانید از این راهنما استفاده کنید.

دیاگرام نور پردازی یک طرفه

برای دستیابی به نور پردازی یک طرفه ( split ) کافییست منبع نوری را در زاویه نود درجه در سمت راست یا چپ سوژه قرار دهید و حتی اندکی ( البته خیلی کم ) در پشت سر سوژه. جایی که نور قرار می گیرد،  به صورت سوژه نیز بستگی دارد. نگاه کنید که نور چطور به چهره می تابد و مطابق با آن نور رو تنظیم کنید. در یک نورپردازی یک طرفه ( split ) صحیح ، نور فقط می بایست در چشم طرف سایه ی صورت ، بیفتد. اگر صورت اندکی بچرخد نور به گونه می خورد و برای نورپردازی یک طرفه ایده آل نیست.

نکته: هر الگوی نورپردازی می تواند برای هر نمایی از چهره ایجاد شود ( نمای جلویی با هر دو چشم ، نمای سه چهارم یا حتی نمای نیم رخ profile ) . فقط به خاطر داشته باشید منبع نور باید از چهره تبیعت داشته باشد تا الگوی نورپردازی به درستی انجام گیرد. اگر سوژه سرش را بچرخاند طبعا الگوی نورپردازی نیز تغییر می کند. هر چند می توانید به راحتی از این الگوها ( با اندکی چرخش سر ) استفاده نمایید.

 catchlight ( کچ لایت ) به چه معناست؟

کچ لایت - Catch light

توجه کنید در عکس بالا انعکاسی حاصل از منبع نوری در چشمهای کودک وجود دارد و یک منبع نوری سفید spot ( موضعی ) را نشان می دهد. اما اگر از نزدیک تر نگاه کنم عملا شکل نور استفاده شده برای پرتره به خوبی مشخص می گردد.

کچ لایت - Catch light

می بینید چطور یک منبع نور شش ضلعی در یک مرکز تیره ، به شکل یک نقطه درخشان دیده می شود؟ این همان مفهوم catchlight است. چشم سوژه بدون گرفتن نور ، تاریک و مرده و بی روح خواهد بود. برای اینکه سوژه زنده به نظر برسد نیاز دارید حداقل یک چشم سوژه دارای کچ لایت ( catchlight ) باشد. همچنین می بایست عنبیه چشم را روشن کرده و کل چشم را درخشان کنید.

2- Loop lighting – نور پردازی حلقه ای:

نور پردازی حلقه ای - Loop Lighting

نور پردازی حلقه ای با ایجاد یک سایه ی کوچک ناشی از بینی بر روی گونه ایجاد می شود. برای ایجاد نور پردازی حلقه ای ( loop ) ، منبع نوری باید کمی بالاتر از سطح چشم قرار داشته باشد و حدود 30 تا 45 درجه با دوربین زاویه داشته باشد ( این زاویه بستگی به چهره سوژه دارد )

نور پردازی حلقه ای – Loop Lighting

در عکس بالا نگاه کنید که سایه ها کجا قرار دارند. در سمت چپ سایه های کوچکی از بینی مشاهده می شود. در نور پردازی حلقه ای سایه بینی و سایه گونه نباید با همدیگر تماس داشته باشند. سایه را کوچک و اندکی رو به پایین بسازید و مواظب باشید اگر منبع نوری خیلی بالا باشد باعث ایجاد سایه هایی غیر عادی شده و کچ لایت ( catchlight ) نیز از دست می رود. نور پردازی حلقه ای شاید پر استفاده ترین و عمومی ترین الگوی نور پردازی می باشد که به آسانی برای ایجاد یک پرتره غلط انداز برای اکثر افراد قابل انجام است.

نور پردازی حلقه ای - Loop Lighting

دیاگرام نور پردازی حلقه ای

در نمای بالا ، پرده سیاه رنگ ، نقش انبوهی از درختان را در پشت سر سوژه ها دارد. آفتاب از بالای درختان می آید و آنها کاملا در سایه قرار دارند. یک رفلکتور سفید در سمت چپ دوربین، نور را به صورت سوژه های بازمی تاباند. رفلکتور ممکن است در تابش خورشید باشد یا نباشد. اما اگر هم نباشد باز شما می توانید نور لازم را دریافت کنید. فقط زاویه آن را تغییر دهید. با جا به جایی رفلکتور شما می توانید الگور نورپردازی را تغییر دهید. در نورپردازی حلقه ای ( Loop ) لازم است در جایی حدود 30 تا 45 درجه از دوربین قرار بگیرد. همچنین لازم است به مقدار کمی نسبت به سطح چشم بالاتر باشد تا سایه یا حلقه ی تشکیل شده در زیر بینی ، به سمت پایین و گوشه دهان باشد. یکی از اشتباهاتی که اغلب تازه کارها انجام می دهند این است که رفلکتور را پایین قرار می دهند و در واقع زاویه رفلکتور رو به بالا می شود. در اینصورت نور به زیر بینی می خورد و الگوی خوبی بدست نمی آید.

3- Rembrandt lighing – نور پردازی رامبرند:

نقاشی رامبراند – سلف پرتره

نور پردازی رامبراند به این علت به این نام گفته می شود که رامبرند نقاشی بوده که اغلب از این الگوی نور پردازی در نقاشی هایش استفاده می کرده است. شما او را در نقاشی سلف پرتره بالا می بینید. مشخصه نور پردازی رامبرند ، وجود یک مثلث نوری بر روی گونه است. بر خلاف نور پردازی حلقه ای ( Loop ) که سایه ی بینی و گونه با هم تماسی ندارند ، در نور پردازی رامبراند آنهم به هم متصل می شوند و یک مثلث نوری رو گونه تشکیل می دهند. برای ایجاد نور پردازی رامبراند خوب ، مطمئن شوید که چشمی که در طرف سایه صورت قرار گرفته است نور و کچ لایت ( catch light ) داشته باشد در غیر اینصورت ، چشم مرده خواهد بود و درخشندگی زیبا نخواهد داشت. نور پردازی رامبراند ( Rembrandt lighing ) دارماتیک تر است، چون مانند نور پردازی یک طرفه حس و حال بیشتر و احساس عمیق تری در عکس بوجود می آورد.

نور پردازی رامبراند - Rembrandt Lighting

نور پردازی رامبراند

برای دستیابی به نور پردازی رامبراند ( Rembrandt ) ، سوژه باید مقداری کمی نسبت به نور بچرخد. نور باید در بالای سر سوژه باشد بطوریکه سایه حاصل از بینی به سمت گونه کشیده شود. همه افراد برای نور پردازی رامبراند مناسب نیستند. اگر سوژه استخوان های گونه برجسته و بلندی دارد احتمالا برای این کار خوب است. اگر سوژه، بینی کوچک و و باریکی دارد احتمالا دسترسی به این نور مشکل خواهد بود. دوباره تاکید می کنم شما نباید دقیقا این مدل نور پردازی یا مدل های دیگر را ایجاد کنید، بلکه باید هر چه بیشتر شخص و سوژه را غلط انداز تر جلوه دهید و حس و حالتی که مد نظر دارید را ایجاد کنید. اگر یک پنجره دارید که نور ورودی اش به کف ( زمین ) می تابد با پوشاندن بخشی از پایین آن ، می توانید به این نوع نور پردازی دستیابی پیدا کنید.

4- Butterfly lighting – نور پردازی پروانه ای :

نور پردازی پروانه ای – Butterfly Lighting

نور پردازی پروانه ای ( Butterfly ) به درستی به این نام معروف شده است چرا که در این نور پردازی یک سایه ی پروانه ای در زیر بینی ایجاد می شود . اینکار با قرار دادن منبع نور اصلی در بالا و پشت سر دوربین انجام می شود. در این الگو ، عکاس اصولا در زیر نور اصلی شوتینگ ( عکاسی ) را انجام می دهید. اغلب برای ثبت هایی که نیاز به زرق و برق دارند و برای خلق سایه زیر چانه و گونه بکار می رود. همچنین روش مناسبی است برای سوژه های مسن تر تا چین و چروک ها را کمتر نشان دهد.

نور پردازی پروانه ای - Butterfly Lighting

دیاگرام نور پردازی پروانه ای

نور پردازی پروانه ای ( Butterfly ) با گذاشتن یک منبع نور پشت سر دوربین و کمی بالاتر از سطح چشم ( یا سر سوژه بسته به شخص مورد نظر ) حاصل می شود. گاهی مواقع از یک ر فلکتور در روبروی سوژه و زیر چانه استفاده می شود که حتی توسط خود سوژه نگه داشته می شود. این الگوی نورپردازی، برای اشخاصی که استخوان های گونه برجسته تر و چهره لاغری دارند مناسب تر است. شخصی که صورت پهن و گردی دارد با نور پردازی حلقه ای و یا حتی یک طرفه،  نمای بهتر و چهره ی لاغر تری خواهد داشت. این الگو با یک نور از پنجره و یک رفلکتور نیز حاصل می شود. اغلب یک منبع نور شدیدتر مانند خورشید یا فلاش مورد نیاز است تا سایه های بهتری در زیر بینی حاصل شود.

5- نور پردازی گسترده ( Broad Lighting ):

(نور پردازی فراخ هم گفته می شود ولی من ترجمه گسترده را بیشتر می پسندم )

نور پردازی گسترده ( Broad Lighting )، خیلی یک الگوی نور پردازی خاص و جداگانه محسوب نمی شوند بلکه سبکی از نور پردازی است. هریک از الگوی های نور پردازی که گفته شد ( loop, Rembrandt, split ) می توانند هم گسترده ( Broad Lighting ) باشند هم کوچک ( short Lighting ).

نور پردازی گسترده – Broad Lighting

نور پردازی گسترده ( Broad lighting ) وقتی صورت میگیرد که سوژه صورتش را اندکی نسبت به مرکز بچرخاند و سمتی از صورت که به سمت دوربین است ( سمت بیشتر و بزرگتر ) در نور قرار دارد. این باعث ایجاد محدوده بزرگتری از نور بر روی صورت میگردد و سمت سایه صورت ، کوچک تر خواهد بود. نور پردازی گسترده ( Broad lighting ) گاهی برای پرتره های high key استفاده می شود. ( high key به عکاسی با نور زیاد گفته می شود که عکس دارای کنتراست کمتری بوده و نواحی روشن عکس زیاد است ، تصاویر با نور زیاد ، حس مثبت و خوبی را به بیننده منتقل می کند و در عکاسی های تبلیغاتی و عکاسی از سوژه های بامزه کاربرد دارد مثلا عکاسی از نوزادان با نور زیاد high key ، همیشه خوشایند می باشند و نوزاد را خواستنی تر می کند ) . نور پردازی گسترده صورت شخص را پهن تر و گسترده تر نشان می دهد و در اشخاصی که صورت های خیلی لاغر و کشیده ای دارند می تواند مورد استفاده قرار گیرد. اما اغلب مردم تمایل دارند که لاغر تر به نظر برسند نه پت و پهن !. به همین خاطر، این نوع نور پردازی برای افرادی که صورت گرد و پهن ( چاق )  دارند مناسب نمی باشد.

نور پردازی گسترده - Broad Lighting

دیاگرام نور پردازی گسترده

برای ایجاد نور پردازی گسترده ( نور پردازی فراخ ) ، صورت نسبت به منبع نور ، می چرخد. توجه داشته باشید آن سمتی از صورت که به بیشتر در معرض دید دوربین است نور بیشتری دارد و سایه ها در سمتی از صورت هستند که از دوربین دورتر است.

6- نور پردازی کوچک ( short lighting ):

نور پردازی کوچک – Short Lighting

نور پردازی کوچک ( short lighting ) نقطه مقابل نور پردازی گسترده می باشد. همانطور که در شکل بالا می بینید آن قسمتی از صورت که بیشتر در دید دوربین قرار دارد دارای سایه بیشتری است. این نورپردازی برای پرتره های تاریک تر و low key ( عکاسی با نور کم ) ، مناسب است. این روش قسمت بیشتری از صورت را در سایه قرار می دهد و حالت سه بعدی و مجسمه ای بیشتر دارد و لاغر کننده تر و برای اکثر افراد مناسب تر و غلط انداز تر است.

دیاگرام نور پردازی کوچک – Short Lighting

در نور پردازی کوچک ( short lighting ) صورت به سمت منبع نوری می چرخد. توجه داشته باشید که قسمتی از صورت که با چرخش از دوربین دور می شود نور بیشتری دارد و سایه ها ، در سمت از صورت که نزدیک تر به دوربین است رخ می دهند. به عبارت ساده ، در نور پردازی کوچک ، سایه ها ، در آن قسمت از صورت که نسبت به دوربین در معرض دید بیشتری است ایجاد می شوند.

همه روشها در کنار هم:

زمانیکه فرا گرفتید چطور الگوهای مختلف نور را بشناسید و ایجاد کنید، سپس می توانید شروع کنید که چه زمان و چطور از آنها استفاده کنید. با بررسی چهره سوژه ، شما خواهید دانست بهترین الگوی نورپردازی برای سوژه ، و برای حس و حالتی که مد نظر دارید کدام است. اشخاصی که صورت گردی دارند و می خواهند باریک تر به نظر برسند خیلی متفاوت هستند با افرادی که که دنبال شات های تبلیغاتی هستند. زمانیکه که شما همه ی الگو ها را بدانید و در شناخت نورها و کیفیت و مدیریت و نسبت های آنها مسلط شوید آنگاه مجهز خواهید بود تا هر چالشی را مدیریت کنید. صد البته اگر منبع نور داشته باشید با تغییر و جا به جایی آن به راحتی می توانید الگوی نور را تغییر دهید. اما اگر منبع نور اصلی شما خورشید یا پنجره باشد ، انجام آن سخت تر خواهد بود. در چینین وضعی ، شما به جای جا به جایی منبع نور ، می بایست سوژه را نسبت به جهت نور بچرخانید و تغییر وضعیت دهید تا نور طبق الگوهای گفته شده برا آن بتابد. شاید هم مجبور شوید موقعیت دوربین یا خودتان را تغییر دهید. بنابراین اگر قادر به جا به جایی منبع نور نباشید باید همه چیزهای دیگر را نسبت به نور جا به جا کنید.

منبع:pic1.ir