این روزنامه گاردین یک بلافاصله داستان فورا ویروسی منتشر کرد که ادعا می کند که منابع ناشناس به پل مانیفورت (Paul Manafort)، مدعی کمپین سابق Trump، حداقل سه بار در سفارت اکوادور، "در سال 2013، 2015 و بهار 2016، دیدار کردند." مقاله - از لوقا هاردینگ، رهبر پیشین، که دچار خصومت شخصی و طولانی مدت با ویکیلیکس بوده و همچنان از کتابش با عنوان «تقلب: چگونگی کمک روسیه به تسخیر کاخ سفید» ترویج می کند، هیچ شواهدی، مدارک و یا سایر مدارک ملموس برای اثبات آن ارائه نمی دهد ادعا می کند، و عمیقا مبهم در یک نقطه کلیدی است: آیا هر یک از این بازدیدها ادعا اتفاق افتاده بود زمانی که Manafort مدیریت کمپین Trump بود.
ویکیلیکس به وضوح و به روشنی این ادعای را انکار می کند. سازمان یاد شده در این روز زمانی که گاردین مجاز به تهیه کننده سریال برای نابود کردن شهرت کاغذ شد، گفت: «این ویتیلیکس مایل است که یک میلیون دلار و رئیس سردبیر آن، که مانا فرت هرگز ملاقات نکرد، ملاقات کند.» این گروه همچنین پیش بینی کرد: "این اتفاق می افتد که یکی از بدبختترین فاجعه های روزنامه است؛ چرا که استرن" خاطرات هیتلر "را منتشر کرد."
(منافع این ادعای را انکار می کند؛ به روز رسانی زیر مراجعه کنید)
در حالی که برخی از شخصیتهای MSNBC و CNN فورا و بی روحانه داستان را به عنوان حقیقت و تکاندهنده تلقی می کردند، دیگر صداهای آرام و روزنامه نگاری از احتیاط و شک و تردید استفاده می کردند. این داستان، ویتی حیر منتقد ویکی لیکس از جمهوری نیوز نوشت: "بر اساس منابع ناشناس، برخی از آنها با اطلاعات اکوادور ارتباط دارد. سیاهههای مربوط به سفارت چنین جلساتی را نشان نمی دهد. اطلاعات در مورد بیشترین جلسه خبر (در بهار سال 2016) نامعلوم است، که بیانگر عدم اطمینان است. "
دلایل بسیاری بیشتر از موارد بسیار معتبر که توسط Heer به نقل از Heer برای درمان این داستان با شک و تردید بزرگ است، که من در یک لحظه آن را شرح دهید وجود دارد. البته ممکن است که مناففت از اسهان دیدن کند - یا در تاریخ ادعای نگهبان یا در زمان های دیگر - اما از آنجا که گاردین به معنای واقعی کلمه هیچ مدرکی برای خواننده برای ارزیابی ندارد، بلکه با استفاده از ترکیبی از منبع ناشناس و یک راز و عجیب سند اطلاعات مبهم آن را ادعا می کند که آن را مورد بررسی قرار (اما منتشر نمی شود)، هیچ شخص منطقی فرض این داستان به درستی.
اما نکته اصلی این است: خود لندن یکی از پرطرفدار ترین شهرهای جهان است، اگر نه بیشترین تعداد مورد مطالعه. و سفارت اکوادور در آن شهر - به دلایل آشکار - یکی از مکانهای دقیق، مورد بازرسی، نظارت و فیلم برداری در این سیاره است.
در سال 2015، Wired گزارش داد که "انگلستان یکی از پرطرفدارترین کشورهای جهان است. حدود 5.9 میلیون دوربین دوربین مدار بسته هر حرکت ما را نگه می دارند "و" بر اساس یک برآورد مردم در مناطق شهری انگلیس، احتمال دارد که در حدود 30 دوربین دوربین های نظارتی هر روز دستگیر شوند. "اطلس جهانی اعلام کرد" لندن جاسوسی ترین شهر در جهان "و" به طور متوسط یک لندن در دوربین حدود 300 بار در روز گرفته شده است. "
به دلایل آشکار، سفارت اکوادور در مرکز لندن که در آن اژانس از زمان دریافت پناهندگی در سال 2011 زندگی می کند، مورد استفاده قرار می گیرد و هر نوع ویدئو و نظارت فیزیکی قابل تصور است. بازدیدکنندگان این سفارت در حال بررسی، عکس برداری، فیلم برداری و ضبط چندین روش توسط دولت های مختلف - حداقل از جمله اکوادوری ها و بریتانیا و تقریبا قطعا توسط دولت ها و نهادهای دیگر. نه تنها مهمانانی که از آسانژ دیدن می کنند، لازم است پاسپورت ها و شناسه های دیگر خود را وارد کنند، اما آنها نیز از طریق چندین دوربین قابل مشاهده - از جمله موارد نامرئی می گویند - در راه دیدار از Assange، از جمله دوربین در خیابان، در لابی ساختمان، در محل پذیرش سفارت، و سپس در اتاق هایی که در آنجا با اسانسان ملاقات می کند.
در سال 2015، بی بی سی گزارش داد که "اسکاتلند یارد حدود 10 میلیون پوند هزینه کرده است و 24 ساعته نگهبانی در سفارت اکوادور در لندن از زمانی که وی جولیان آسانژ، مؤسسه ویکی لیکس، پناهندگی را اداره کرد" و "بین ژوئن 2012 تا اکتبر 2014، 7.3 میلیون پوند بود، با 1.8 میلیون پوند برای اضافه کار صرف شد. "
در همین حال، فقط چند ماه پیش، همان گاردین که اکنون می خواهد شما را به این باور برساند که فردی به عنوان برجسته ای چون مناففت، از دیدن آسانژ بدون دیدن فیلم های ویدئویی برای اثبات این اتفاق افتاده است، ادعا کرد که "اکوادور یک عملیات جاسوسی چند میلیون دلاری برای محافظت و پشتیبانی جولیان آسانژ در سفارت مرکزی لندن، با استفاده از یک شرکت امنیتی بین المللی و عوامل مخفی برای نظارت بر بازدیدکنندگان، کارمندان سفارت و حتی پلیس بریتانیا "
این به یک واقعیت غیر قابل انکار منجر می شود: اگر پل مانیفورت (یا به همین ترتیب، راجر استون) از دیدگان سفارت دیدار کند، تعداد زیادی ویدیو و دیگر اثرات عکاسی نشان خواهد داد که این اتفاق افتاده است. نگهبان هیچ کدام از اینها را فراهم نمی کند.
در اینجا، همانطور که اشاره شد، چندین دلیل دیگر برای شک و تردید در این داستان وجود دارد. برای اولین بار، گاردین، کاغذی دیگر قابل اعتماد و قابل اعتماد، چنین نفرت گسترده و غیر حرفه ای شخصی برای جولیان آسانژ است که اغلب با تمام استانداردهای روزنامه نگاری به منظور بدرفتاری با وی اختلاف نظر دارد. یکی از شدیدترین موارد بسیاری در اواخر سال 2016 رخ داد که این مقاله مجبور شد یک داستان بی نظیر (اما قابل پیش بینی ویروسی) بن ژاکوبز را که با شواهد صفر ادعا کرده بود، بیاندازد که "Assange long had a close relationship with the regime of Putin "
سپس در داستان امروز خبری چشمگیر وجود دارد. همانطور که اشاره شد، هر مهمان عزیز از طریق سیستم امنیتی بسیار پیچیده وارد سیستم شده است. در حالی که می پذیرفت که منافورد هرگز به سفارت وارد نمی شد، گاردین این حفره چشمگیر را به سختی هر بحث یا تلاش برای توضیح آن می اندازد: "بازدید کنندگان به طور معمول در محافظت از سفارتخانه ثبت نام کرده و پاسپورت خود را نشان می دهند. منابع در اکوادور، با این حال، می گویند منافع وارد نشده است. "
چرا منافع ملاقات سه بار اما هرگز وارد نمی شود؟ چرا دولت اکوادور، رهبری چپ گرا رافائل کورئا، اجازه می دهد پل مانیفورت، رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر در طول عمر، سه بار بدون حضور در سفر خود وارد سفارت خود شود؟ گاردین پاسخی ندارد آنها تلاش نمی کنند آن را توضیح دهند و یا حتی نظریه ها را ارائه دهند. آنها فقط بر روی آن سرازیر می شوند، امیدواریم متوجه نشوید که این سوراخ چیست؟
این یک نکته غیر قابل انکار برای نگهبان است که اهمیت آن را مورد بحث قرار ندهد با توجه به این که گاردین خود خود را در ماه مه سالانه بازدید کنندگان سفارت را به دست آورد و - در حالی که این سیاهههای مربوط به عنوان دقیق و قابل اعتماد - بدون اشاره به ورود منافور به آنها اشاره کرد. به همین دلیل نام او در آنجا ظاهر نشد (و نه، احتمالا، راجر استون).
زبان داستان گاردین نیز انواع سوالات را مطرح می کند. گاردین ادعا کرد که علاوه بر منبع ناشناس، یک سند تهیه شده توسط سرویس اطلاعاتی اکوادور سنین را مشاهده کرد. گاردین این گزارش را منتشر نمی کند، بلکه به نقل از یک تکه کوچک است که، همانطور که در مقاله آمده است، "لیست پل مانیفورد [sic]" را به عنوان یکی از چند مهمان مشهور معرفی می کند. این همچنین به "روس ها" اشاره دارد. "
این ادعا - که گزارش نه تنها ادعا می کند که منافورد از ایسن دیدن کرد، بلکه "اشاره به روس ها" را دارد - ادعای انفجاری است. این گزارش در مورد "روس ها" چه خبر است؟ چارچوب درج این ادعا چیست؟ گاردین به هیچوجه از این موضوع سوءاستفاده نکند، تحقیق نکنید یا توضیح دهید. این فقط کلمه "روس ها" را در مقاله خود در ارتباط با ملاقات های ادواری مانیفورت با "اسانسان" پرتاب می کند، به خوبی دانست که خوانندگان انگیزه نتیجه گیری های التهابی را بیشتر ممکن می سازد، در نتیجه به گسترش مقاله ی گاردین در سراسر اینترنت و تولید سود برای روزنامه، بدون مشکلی برای انجام هر کاری از روزنامه نگاری برای توجیه استنباط واضح که آنها می خواستند با این بند ناقص، مبهم و بسیار سوء استفاده شود.
فراتر از آن، تمام انواع جنگ های بین المللی در داخل دولت اکوادور قرار دارد که انگیزه ای برای ادعاهای دروغین در مورد اسحاق به گاردین ارائه می کنند. سانین، سرویس اطلاعاتی اکوادور که گاردین می گوید گزارش محکومیتش را نشان داده است، سال ها از Assange خشمگین بوده است، از زمان انتشار ویکیلیکس فایل هایی مربوط به تلاش های هک و تلاش های مخرب این سازمان. و همانطور که می توانم مصاحبه می کنم با رئیس جمهور سابق اکوادور، رافائل کورئا نشان داد، همه نوع درگیری های داخلی در داخل دولت بر روی ویکیلیکس وجود دارد، و عناصر ضد انعطاف پذیر ترین Assange، به طور مرتب مواد مخدر ضد Assange با هاردینگ و Guardian، دانستن کامل به خوبی که مقاله سالانه، دشمنی نفرت انگیز با WikiLeaks تضمین خروجی پذیرنده و غیر انتقادی است.
به طور خلاصه، گاردین روزنامه ای را منتشر کرد که می دانست می تواند به همه مزایای ویروسی برای مقاله و خبرنگاران آن منفجر شود، هرچند که حفره های خمیده و جنبه های بسیار پیچیده ای برای داستان وجود دارد.
مطمئنا ممکن است که پل مانیفورت، راجر استون و حتی دونالد تامپف خود "مخفیانه" از جولیان آسانژ در سفارت بازدید کنند. ممکن است ولادیمیر پوتین و کیم جونگ وان به آنها ملحق شوند.
تنها دلیل اینکه فرض کنیم این درست است بدون اینکه شاهد چنین شواهدی باشد درست است زیرا افراد کثیری می خواهند این درست باشد. نگهبان این را می داند. آنها می دانستند که انتشار این داستان باعث می شود که رزمندگان حزبی به داستان هیجان انگیز گسترش پیدا کنند و رسانه های خبری کابل بر آن غلبه کنند و پاداش ها را صرف نظر از این که داستان واقعی یا غلط باشد. ممکن است درست باشد اما تنها شواهدی که تا کنون دیده نشده، نشان می دهد که یک راه یا دیگری.